Dictionary of Greek. 2013.
ὀρθοτόνως — ὀρθότονος with the unmodified accent adverbial ὀρθότονος with the unmodified accent masc/fem acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀρθότονον — ὀρθότονος with the unmodified accent masc/fem acc sg ὀρθότονος with the unmodified accent neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀρθότονοι — ὀρθότονος with the unmodified accent masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ορθ(ο)- — (I) (ΑΜ ορθ[ο] ) α συνθετικό πολλών λ. όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, που ανάγεται στο επίθ. ορθός και προσδίδει στο β συνθετικό τη σημ. τού όρθιου, τού ίσιου, τού ευθέος, τού κάθετου (πρβλ. ορθο κέρατος, ορθο τενής, ορθό τριχος, ορθο χαίτης) ή … Dictionary of Greek
ορθοτονία — η 1. η ορθοτόνηση 2. η διαφύλαξη τού τόνου μιας λέξης, σε αντιδιαστολή προς την έγκλιση τόνου. [ΕΤΥΜΟΛ. < ορθότονος. Η λ. μαρτυρείται από το 1830 στον Κ. Οικονόμο] … Dictionary of Greek
ορθοτονώ — (Α ὀρθοτονῶ, έω) [ορθότονος] τονίζω κάτι σωστά νεοελλ. παθ. ορθοτονούμαι διατηρώ τον τόνο μου, δεν υφίσταμαι έγκλιση … Dictionary of Greek
